skip to Main Content

Hoe wil ik zijn?

Door: Walfried Giltjes

Vlak voordat ik dit schrijf zie ik de beelden van de demonstratie op het museumplein in Amsterdam. Wat leven we in een bizarre tijd. Een tijd waarin iedereen zijn of haar ongezouten en vaak ook ongefundeerde mening geeft. Diepe overtuigingen van waarheid zijn voor de ander verwerpelijke onzin. De snelheid waarmee nieuws, meningen en geruchten zich verspreiden is ongekend hoog en dat brengt ons als samenleving in een turbulente storm. Een vraag die ik mijzelf regelmatig stel is. Hoe wil ik zijn in deze storm? Wat is het juiste om nu te doen. Voor mijzelf en voor mijn omgeving. Ik ga wat gedachten met je delen.

Rust

Misschien wel het allerbelangrijkste wat je kunt bewaken in je leven is rust. Zoals een kapitein van een schip staat op de brug, zo sta jij op de brug van je leven. Stel je voor dat er een lek is in de machinekamer. Wat doet de kapitein dan? Hij zal misschien een korte inspectie doen in de machinekamer, maar daarna zal hij snel weer teruggaan naar de plek waar hij hoort. Terug naar de brug waar hij het overzicht heeft en waar hij het schip kan besturen. In welke storm je ook terechtkomt, zorg ervoor dat je op de brug van je leven blijft staan! De brug waarvan uit jij mag leven is de plek van rust bij Jezus. Jezus geeft ons een mooi voorbeeld in Mattheus 8, waarin Hij samen met zijn leerlingen terecht is gekomen in een storm op het meer. De discipelen van Jezus doen alles wat zij kunnen om het schip drijvende te houden. Ze hozen, ze strijken de zeilen, ze sturen wat ze kunnen, maar Jezus doet niet mee. Jezus is niet in de machinekamer bezig om het lek te dichten, maar Hij staat op de brug van Zijn schip. Hij is in rust!

Ik kies er bewust voor om mijn rust zoveel mogelijk te bewaren. Dat voelt soms zwak, want ik wil graag iets doen aan de situatie, ook mijn mening hebben èn geven op social media. Ik heb ook een duidelijke mening!  Maar ik besef dat het alleen maar meer olie op het vuur is. Soms is het juist krachtig om even te zwijgen en de boel uit te laten razen, om op het juiste moment die dingen te doen die je moet doen.

Vasthouden aan wat ik geloof

We leven nu in een storm maar vòòr de storm was het prachtig weer met een strak blauwe lucht. In die periode heb ik, liggend op mijn rug in het gras in de zon, een aantal geloofsovertuigingen opgeschreven over wat ik werkelijk geloof over mijn omstandigheden en toekomst. Ik deel er een aantal met je.

  • Er is altijd een oplossing, een voorziening of antwoord.
  • Moeilijke omstandigheden zijn een mogelijkheid om te groeien.
  • Er is altijd hoop! Een zeker verwachten op beterschap.
  • Geen omstandigheid is groter dan mijn God.
  • Gods Koninkrijk op aarde neemt toe.

Het domste wat ik kan doen is mijn overtuigingen aanpassen als het stormt! De omstandigheden zijn nooit bepalend voor wat ik geloof.  Dat is een besluit die ik heb genomen. Als ik één van deze overtuigingen aanpas dan is dat ná de storm, als de zon weer schijnt. Niet nu!  Elke mening, theorie of idee die probeert mij te verleiden om in deze storm iets anders te geloven dan dit, houd ik van mij af.

Wanneer we leven vanuit rust zal ons hart gevuld worden met hoop! Dit is misschien een hopeloze tijd voor hen die niet met de Jezus’ rust leven, maar niet voor jou! Dit hoeft geen hopeloze tijd te zijn. Integendeel! Het is een periode van groei en ontwikkeling, van kansen en nieuwe mogelijkheden. Een periode waarin we onze relatie met God kunnen verdiepen. Een periode om werkelijk die krachtige gemeente te zijn in deze storm.

Ik hoop dat ook jij met verwachting uitziet naar dit nieuwe jaar. Laat je niet gek maken door theorieën die proberen je hoop te roven. Vind je rust in Jezus en houd vast aan wat je ten diepste gelooft over God en over de hoopvolle toekomst die Hij voor je heeft.

Back To Top